مقایسه بین زبان های آلمانی و انگلیسی

ریشه ی این دو زبان:

زبان های انگلیسی و آلمانی هر دو ازشاخه ی ژرمنی یک خانواده بزرگ زبانی به نام زبان های هندواروپایی هستند، بنابراین ریشه های مشترک دارند.

زبان ژرمنی باستان حدود ۲۰۰۰ سال پیش توسط مردمانی که در اروپای شمالی و مرکزی زندگی میکردند صحبت میشد. این مردمان بعداً به جاهای مختلفی مهاجرت کردند و زبان های مختلفی را از ژرمنی باستان ایجاد کردند. این زبان ها در طول زمان تغییر کردند و به دو گروه اصلی تقسیم شدند:

 زبان های ژرمنی شمالی و زبان های ژرمنی غربی.

زبانهای انگلیسی و آلمانی از گروه زبان های ژرمنی غربی هستند. زبان ژرمنی غربی باستان حدود ۱۵۰۰ سال پیش توسط مردمانی که در اروپای غربی زندگی میکردند صحبت میشد. این مردمان بعداً به دو گروه اصلی تقسیم شدند: مردمان آنگلو-ساکسون که به انگلستان رفتند و زبان انگلیسی باستان را ایجاد کردند و مردمان فرانک که در آلمان و فرانسه زندگی میکردند و زبان آلمانی باستان را ایجاد کردند.

زبان های انگلیسی و آلمانی در طول تاریخ تاثیرات مختلفی از زبان های دیگر گرفتند. زبان انگلیسی بیشترین تاثیر را از زبان فرانسوی گرفت، چون انگلستان توسط نورمن ها از فرانسه تسخیر شد و فرانسوی زبان رسمی انگلستان شد. زبان آلمانی نیز از زبان لاتین تاثیر زیادی گرفت، چون آلمان تحت نفوذ امپراطوری روم بود و لاتین زبان علم و دین بود.

برخی از شباهت ها:

✨ برخی از کلمات در زبان انگلیسی و آلمانی معنا و نوشتار مشابهی دارند. این کلمات را کوگنیت (cognate) مینامند.

  Deutsch: Wasser, Mutter, Material, Idee

English: water, mother, material, idea

✨ در هر دو زبان به طور کلی جایگاه فعل در موقعیت دوم می باشد.

Deutsch: Ich liebe dich.

English: I love you.

✨ تلفظ برخی از حروف و صداها در زبان انگلیسی و آلمانی یکسان یا مشابه است. مثلاً حروف d, f, k, l, m, n, p, t و b در هر دو زبان به یک شکل تلفظ میشوند.

برخی از تفاوت ها:

📍  زبان آلمانی دارای سه جنسیت برای اسم ها است: مذکر، مونث، وخنثی. این بدان معناست که آرتیکل ها، صفت ها، و ضمایر باید با جنسیت اسم مطابقت داشته باشند. برای مثال، کلمه «the» در انگلیسی، بسته به جنسیت اسم، میتواند «der»، ««die، یا «das» در آلمانی باشد.

📍 زبان آلمانی دارای چهار حالت برای اسم ها است:

Nominativ، Akkusativ، Dativ وGenitiv

این بدان معناست که پایان اسم ها و آرتیکل ها بسته به نقش اسم در جمله تغییر میکند. برای مثال، کلمه «dog» در انگلیسی،بسته به حالت، میتواند Hund، Hunde، Hunds یا Hundes در آلمانی باشد.

📍 موقعیت فعل: در زبان آلمانی، موقعیت فعل می‌تواند تغییر کند بسته به نوع جمله. در یک جمله اصلی، فعل در موقعیت دوم است. با این حال، در یک جمله فرعی، فعل به انتهای جمله می‌رود. این با انگلیسی متفاوت است، که فعل به طور کلی پس از فاعل می آید، بدون توجه به نوع جمله.

مثال ->     

   I like apples, when they are fresh.

Ich mag Äpfel, wenn sie fresh sind.      

📍 صرف فعل در زبان آلمانی بسیار پیچیده تر از انگلیسی است. فعل شکل خود را بسته به شخص، تعداد، زمان وحالت تغییر میدهد. برای مثال، فعل «to be» در انگلیسی میتواند «bin»، «bist»، «ist»، «sind»، «seid»، یا «sind» در آلمانی باشد.

📍 تلفظ در زبان آلمانی بیشتر صوتی است نسبت به انگلیسی. به عبارت دیگر، کلمات به همان شکلی که نوشته شده‌اند تلفظ می‌شوند. این همیشه در انگلیسی صادق نیست، جایی که یک حرف می‌تواند بسته به موقعیت آن صدای متفاوتی داشته باشد.

تاثیر دانستن زبان انگلیسی در یادگیری زبان آلمانی:

دانستن زبان انگلیسی می‌تواند به یادگیری زبان آلمانی کمک کند، زیرا هر دو زبان از خانواده زبان‌های ژرمنی هستند و شباهت‌هایی در دستور زبان، واژگان و تلفظ دارند. این شباهت‌ها می‌توانند فرآیند یادگیری را تسهیل کنند. با این حال، نداشتن دانش زبان انگلیسی مانعی برای یادگیری آلمانی نیست و با تلاش و تمرین مداوم، هر کسی می‌تواند زبان آلمانی را یاد بگیرد.